Voordat ik los ga met het ventileren van mijn persoonlijke mening over de hudige format van het MotoGP circus wil ik graag benadrukken dat dit daadwerkelijk mijn mening is en uitsluitend is gebaseerd op bij mij bekende feiten. Ok, let's go....
Reeds sinds 45 jaar ben ik fervent fan van de MotoGP en gedurende al die jaren heb ik zelden een race gemist. Freddy Spencer die in één en hetzelfde jaar wereldkampioen werd in de 250cc en 500 cc, Mick Doohan die na een verschrikkelijke crash in Assen twee jaar later toch voor het eerst wereldkampioen werd, de hoogtij jaren van Valentino Rossi en natuurlijk Marc Marquez die na Kenny Roberts als rookie in de MotoGP gelijk wereldkampioen werd. Al die jaren heb ik met veel plezier mogen genieten van de stuurmanskunst en inzet van al die sterren.
Natuurlijk zijn er tijden geweest waar de spanning weinig tot niet aanwezig was, denk aan de suprematie van Mick Doohan waar er vaker wel dan niet vele seconden verschil zat tussen, en dat er iets moest gebeuren was duidelijk. Niemand had echter kunnen vermoeden dat het invoeren van regels zoals het invoeren van de CRT klasse en het voor alle teams verpichte gebruik van Magneti Marelli electronica ons zou brengen tot de huidige situatie.
Het doel was "simpel". Het veld dichter naar elkaar toe te trekken en de races spannender te maken.
Het duurde enkele jaren maar dat dat doel werd bereikt blijkt wel uit het feit dat we, gedurende de afgelopen jaren, met ons allen hebben mogen genieten van vele spannende races waarbij ook de TT in Assen absoluut top spektakel teweeg bracht. Ik bedoel, wie ziet nu niet graag een groep van een man of 7 á 8 elkaar de gehele race het vuur aan de schenen leggen?
Fast forward naar 2023: Zijn we nu echter niet doorgeslagen naar de andere kant?
Je mag rustig weten, ik probeer echt elke training van elke klasse te volgen. Gelukkig tegenwoordig niet meer door het op te moeten nemen op video (wat was het balen als je een keer vergat de opname in te stellen) maar makkelijk terug kijken wanneer ik wil en kan.
Dit jaar zijn de regels voor de MotoGP klasse drastisch op de schop gegaan. Uitsluitend de trainingen op vrijdag P1 en P2 tellen nog om de rangschikking voor de kwalificatie vast te stellen, de duur van de trainingen is ingekort en op zaterdag is de 3e training P3 eigenlijk om de motor verder af te stellen voor de race(s). Inderdaad race(s) aangezien men heeft besloten om op zaterdag bij elke wedstrijd de sprintrace te introduceren. Is met deze nieuwe opzet het doel van de MotoGP niet voorbij gestreefd vraag ik mij af.
De twee trainingen op vrijdag zijn al races op zich geworden. Aangezien de startopstelling met de huidige downforce toevoegingen zo belangrijk is geworden nemen de coureurs en teams mijns inziens onverantwoorde risico's om maar bij de eerste 10 te kwalificeren. Als je alleen al kijkt naar het aantal valpartijen bij de wedstrijd in Duitsland het afgelopen weekend, dat is schrikbarend te noemen.
MotoGP - The Previous Era
Marc Marquez die met een onwillige Honda onder zijn kont zichzelf over de grens duwt en maar liefst 5 keer onder uit gaat met als gevolg dat hij de hoofdrace op zondag aan zich voorbij moet laten gaan, Takaaki Nakagami die de zoveelste Honda afschrijft, Raul Fernandez die op een gekke plek op het circuit afscheid van zijn motor moet nemen en zo kan ik nog wel even doorgaan.
En dan heb ik het nog niet eens over de sprint races zelf. We hebben nu zeven races gehad en bij elke sprintrace leken de eerste rondes wel ordinaire vechtpartijen. Begrijp me niet verkeerd, ik geniet extreem van close battles maar het zou wel fijn zijn als dit enigzins gecontroleerd zou gaan. Miguel Oliveira en Enea Bastianini die er in de eerste race afgekegeld wordt, Alex Marquez die al een aantal keren gedwongen in de grintbak belandde, het is naar mijn bescheiden mening te extreem. Luister hier bijvoorbeeld eens naar Wilco Zeelenberg zijn visie op de huidige situatie.
Tot nu toe zitten, of hebben gezeten, de volgende coureurs in de lappenmand; Enea Bastianini, Marc Marquez, Pol Espargaro, Jorge Martin, Miguel Oliveira, Fransesco Bagnaia, Joan Mir, Alex Rins en Luca Marini. Dat is bijna de helft van het rennersveld!!
Ok, men trekt met de sprintrace op zaterdag meer toeschouwers naar de baan maar moet dit ten koste gaan van de coureurs? Van de veiligheid? En is het niet verschrikkelijk jammer dat de races zelf na de eerste ronden waarin men elkaar als stootbumpers gebruikt veel aan spanning hebben verloren? Zowel de teams als ook de coureurs geven aan dat inhalen door de extra downforce e.d. erg lastig is geworden. Wij als toeschouwers zijn hier indirect ook de dupe van omdat we minder kunnen genieten van spannende inhaal acties.
Begrijp me niet verkeerd, ik denk zeker niet dat ik de wijsheid in pacht heb maar één ding staat voor mij wel vast... Ik persoonlijk kijk niet naar de MotoGP om de vele valpartijen. Ik kijk om mooie wedstrijden te mogen aanschouwen, om de ware grootmeesters hun talent te laten tonen en te mogen genieten van schitterende close racing waarbij veiligheid altijd voorop staat. Dus....
A.U.B. FIM en Dorna, zorg ervoor dat we straks niet alleen nog maar zitten te kijken naar vervangende coureurs omdat de vaste rijders allemaal in de lappenmand zitten. Of nog erger....
Harrold Swalve